Tylko Duch, jeśli tchnie na glinę może stworzyć człowieka.

 Co innego życie wieprza, co innego poety.

 Nadzieja jest radykalnym protestem przeciw wytyczaniu granicy możliwościom.

 Lubię sobie posiedzieć. W ogóle lubię po prostu sobie być. W tym sensie, że nie od razu robić jakieś zamieszanie wokół siebie. Nie zacieszać. Nie otaczać się na siłę ludźmi po to, żeby mieć takie poczucie szumu, który sprawi, że będę czuła, że żyję. Potrafię czuć, że żyję, kiedy siedzę po cichu.

 Życie to nie dni, które minęły, ale te, które zapamiętaliśmy. Istnieje tylko tyle życia, ile w nas samych zachowało się wspomnień.

 Przyszedłeś za późno. Twoje dzieciństwo skończyło się.

 Gwiazdy wygryzły dziurki w czarnym aksamicie nocy.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz jechać naprzód.

 Uczucia to niezwykle delikatna materia.

 Żadna praca nie hańbi, ale wynagrodzenie za nią często tak.

 Jestem tolerancyjny, ale bywa, że różne rzeczy mnie irytują. Uważam, że dobrze jest od czasu do czasu wyrzucić z siebie nagromadzone złości, pretensje – dla higieny i komfortu psychicznego. Nie można być wyłącznie dobrze wychowanym, zdystansowanym, akceptującym. (Andrzej Chyra)