Gdybym rzucał się z okna za każdym razem, kiedy coś ...

 ...sztuka jest jak surowica, może nam zaszczepić cudze doświadczenie.

 Człowiek instynktownie unika nieprzyjemności, wiesz, stara się omijać je szerokim łukiem.

 Najgorsza jest świadomość, że minęło coś pięknego, co więcej już nie będzie miało szansy się powtórzyć.

 Życie to nie są te chwile, kiedy oddychasz, ale te chwile, które zapierają dech.

 Wiedziała, że będzie to trudne, ale nic, co cenne, nie przychodzi łatwo.

 Tu się nie mówi: tato, nie umieraj! Tu się umiera.

 Szczęście jest widokiem życia, a próżność jego sprężyna, życie jest ofiara śmierci, śmierć celem życia.

 Życie musi być zrozumiane od tyłu. Ale musi być przeżywane do przodu.

 Ile kto ma cierpliwości, tyle ma mądrości.

 Z czegokolwiek zrobione są dusze, moja i jego są takie same.