Nie można żądać od innych, aby nas rozumieli, jeśli my ...

 Czytanie to najpiękniejsza zabawa, jaką sobie człowiek wymyślił. To życie w świecie, który co prawda nie istnieje, ale który mógłby istnieć, jest możliwy, prawdopodobny i magicznie prawdziwy. Po co czytamy? Czytamy, żeby żyć.

 Życie nie jest problemem do rozwiązania, lecz rzeczywistością do doświadczenia. Oznacza to, że każda chwila, którą przeżywamy, jest niepowtarzalna i wartościowa. Nie wolno nam marnować czasu na szukanie ideałów, które nie istnieją.

 Bądź takim rodzajem człowieka, że gdy Twoja stopa dotyka podłogi, gdy rano wstajesz, diabeł w piekle mówi: “Ooo ku*wa, wstał”.

  Łatwo jest potępić, zniszczyć i zdeptać człowieka. Trudniej jest poświęcić mu swój czas, podać dłoń i pomóc zrozumieć istotę jego błędów.

 Złe rzeczy czasami spotykają i dobrych ludzi. Trzeba je zaakceptować.

 Zobaczyłam, że jest bezbronny. Wtedy zrozumiałam, że mogę mu zaufać.

 Tkwił we mnie jakiś zarodek perfidnych i pochopnych gestów, które wykonywałam pomimo poskromionych już, ładnie ułożonych loków.

 Życie to ciągłe słońce i deszcz, ból uśmiechu i uśmiech bólu. To rzeka, której brzegów nie znamy i nie znamy jej końca. To książka, której nie możemy przewrócić stron, tylko czytać dalej, aż do ostatniego słowa. Życie to gra, którą musimy zagrać, nieznający jej reguł. To przygoda, której nie wybieramy, ale której nie możemy uniknąć.

 Każdy chce być zrozumiany oprócz artystów, poetów i narkomanów.

 Pie*rdol wszystko, spełniaj marzenia.