Trochę niepotrzebnej nauki w świecie należącym do serca.
Trochę niepotrzebnej nauki w świecie należącym do serca.
Nie odznaczamy się niczym szczególnym. Jesteśmy tylko częścią zewsząd ograniczonej nieskończoności. Czy warto tedy tak srogo traktować siebie i innych? Wszystko jest takie małe, a my tacy krótkotrwałi. Musimy kochać siebie i innych, bo to jest jedyna rzecz, którą możemy sprawić wobec świata i siebie, a która ma znaczenie.
Cóż znaczą najlepsze słowa, jeśli rozmijają się z rzeczywistością.
Wartość daru nie kryje się w jego cenie, lecz w życzliwości ofiarodawcy.
Myślę, że może wszyscy upadamy.
Pytanie brzmi, czy potrafimy się później podnieść.
Niewinni zawsze są pierwszymi ofiarami.
Żyję w świecie, który jeszcze karmi się systemami, ideami, doktrynami, ale symptomy niestrawności
są coraz wyraźniejsze, pacjent już dostał czkawki.
Nie można przeżyć na nowo
czasu, który się już raz przeżyło.
Życie jest piękne, miłuj je. Życie jest błogosławieństwem, smakuj je. Życie jest sen, zrealizuj go. Życie jest wyzwaniem, sprostaj mu. Życie jest obowiązkiem, spełnij go. Życie jest grą, zagraj w nią.
Hodujemy to, co zasadzimy. Zbieramy to, co posiejemy.
Życie jest interesujące, ale niedoskonałe.