Strach, strach, strach! Życie to dyktatura obezwładniającego strachu, cień gilotyny.

 Człowiek zużywa dziś na wszystko mniej czasu i więcej pieniędzy - i właśnie to nazywa się u nas postępem.

 Widok twarzy łajdaka obraża oczy uczciwego człowieka.

 Czasami, niektórych trzeba sobie odpuścić. Nie dlatego, że Tobie nie zależy tylko dlatego, że to im nie zależy.

 Ja nie istnieję, przypomniał sobie.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Nie mogę pojąć ludzi, którzy potrafią
z dnia na dzień zapomnieć o kimś,
kto dawał im radość każdego dnia.

 Nie trzeba być muzykalnym, by przegrać swoje życie.

 Nie ma większego ślepca nad tego, który nie chce zobaczyć.

 Każdy z nas zasługuje na wielka przygodę. Przynajmniej jedną w życiu. Na moment, do którego można później wracać, mrucząc pod nosem: o tak, wtedy właśnie czułem, że żyję.

 Potem wniesiono nowe szklanki ponczu i zaczęły się opowieści.