... oddaje to, czego nie może zatrzymać by otrzymać to, ...

 (...) głowa boli, a potem ból ustępuje.

 Strasznie ciężko jest pogodzić się z bezsilnością.

 Moje życie stało się pustynią.

 Bo z wielu zajęć przychodzą sny, a marność z nadmiaru słów.

 Opłakuje coś, czego nigdy nie miałam.
Co za absurd. Rozpacz z powodu przeklętych nadziei, przeklętych marzeń i oczekiwań.

 Idź przez życie z podniesionym czołem, a nie z zadartym nosem.

 Życie to taki dziwny teatr, gdzie tragedia miesza się z farsą, scenariusz piszą sami aktorzy, suflerem jest sumienie i nigdy
nie wiadomo kiedy otworzy się zapadnia.

 Czas to pieniądz, a pieniądz to więcej niż czas.

 Życie bez muzyki jest błędem.

 Życie męczy, ale czy śmierć przyniesie ulgę? Ludziom nie spieszno do odpowiedzi na to pytanie.