Ważne jest by ludzie czuli się wolni nawet jeśli wolni ...

 Miała siedemnaście lat i usta pełne życia.

 Nigdy nie mówimy ludziom, że ich kochamy, bo głupio się nam wydaje, że będą z nami zawsze.

 Chodziło o to, żeby wiedzieć.
Żeby m i e ć p e w n o ś ć.

 Uczono mnie, że światło i cień są ze sobą nierozerwalnie związane.

 Życie nauczyło mnie nie tracić nadziei,
ale też się do niej zbytnio nie przywiązywać.
Jest okrutna i próżna, wolna od skrupułów.

 Czasy się zmieniają i my zmieniamy się z nimi.

 Może nie jestem całkiem zdrowy, ale z pewnością jestem uleczony.

 Ona ma rację, nie skrzywdziłbym jej. Ja tylko wyrzucam za burtę ośmioletnie dzieci.

 Czekam, aż coś się wydarzy,
i nawet nie wiem, z której
części mojego życia nadejdzie.

 Wszystko można stracić, poczynając od wstydu.