Sztuką jest pasować do reszty, stojąc z boku.

 Moje szalone istnienie to niby piosenka; każda nowa miłość to strofka, ale Marcel to refren.

 A czymże jest wiek siedemnastu lat, jeśli nie najdalszą granicą dzieciństwa.

 Możesz ciągle kogoś tłumaczyć,
ciągle usprawiedliwiać, wybaczać.
Możesz przymykać oko na to, że
cię rani. Ale z czasem przychodzi
taki moment - jeden szczegół, który
sprawia, że już nie potrafisz. Coś
pęka, pojawia się złość, poczucie
żalu i krzywdy. Tak, przecież nigdy
nie liczyłaś na wzajemność, na
wdzięczność... A mimo wszystko
czujesz się zdradzona.

 Człowiek zawsze może wstąpić
na lepszą drogę – póki żyje.

 Głupi i mądrzy ludzie są nieszkodliwi, tylko półgłówki są niebezpieczne.

 Nadchodzi taki ranek, kiedy nagle uświadamiasz sobie, że odleciały wszystkie ptaki.

 Lepiej umrzeć od razu niż całe życie przepędzić w strachu

 Dobro rodzi się wtedy, gdy człowiek zapomina o sobie.

 Z prądem nie zawsze płynie czysta woda.

 W mieście sny nie służą człowiekowi. Zależy też jakie miasto. Im większe, tym gorsze sny.