Ostrzegałem cię, że igrasz z ogniem! Ale nie słuchałaś.

 Po to istnieje śmierć-by wyzwolić nas z klatki.

 Życie nie daje nam tego, co
chcemy, tylko to, co ma dla nas.

 A McMurphy pokłada się ze śmiechu. Śmieje się, ze wszystkiego. Bo wie, że trzeba się śmiać ze wszystkiego, co boli, aby zachować równowagę
i nie dać się zwariować. Wie, że nie ma nic bez bólu; nie pozwala,
by zawarty w tym komizm został przysłonięty przez ból, tak samo jak nigdy by nie pozwolił,
żeby ból został przysłonięty
przez komizm.

 Możesz nie widzieć światełka w tunelu,
ale to nie znaczy, że go tam nie ma.

 Pisarz może żyć i pracować tylko w atmosferze języka ojczystego.

 Czas nie jest neutralnym szeregiem ułożonych obok siebie momentów, lecz organicznym porządkiem, wewnętrznie związanym w jedność. która pewnego dnia zostanie wreszcie objawiona.

 Intelekt nie powinien być niewolnikiem namiętności, lecz sługą serca.

 Zrozumienie, że życie jest piękne, mimo że zdarza się bywać okrutne, wymaga pewnej dojrzałości umysłowej i emocjonalnej.

 Lepiej pisać niż czytać. Lepiej poetyzować niż pisać. Lepiej żyć niż poetyzować.

 I co ty na to, Dandy? Pomyślał z samozadowoleniem.