Czasem wystarczy tak niewiele, by nie upaść na samo dno.

 Z nami to jak z lasem, Hania. To i tamto drzewo pada pod siekierą, a tymczasem cały las rośnie i pnie się do góry...

 Ogarnięci chorobą nie umieją liczyć. Nałóg trzyma ich w garści.

 Sumienie tak jak serce musi pracować bezustannie.

 Nie jestem już młodzieńczo naiwna, by uważać, że mamy prawo oczekiwać wyłącznie superszczęścia i spełnienia. Wydaje mi się, że życie jest po prostu poligonem, wspaniałą szkołą. Jestem nawet na takim etapie, że chyba nie chciałabym doświadczać wyłącznie momentów przepełnionych szczęśliwością. Mogłabym wtedy przestać rozumieć, czym ona jest.

 Można oddychać, jeść, pić i czuć uderzenia własnego serca, a mimo to być martwym.

 Dotąd dwoje choć jeszcze nie jedno. Odtąd jedno choć nadal dwoje.

 Umieć żyć to najrzadziej spotykana umiejętnośćna świecie.

 Nieprawdą jest, że ludzi zdrowi, silni, z natury nieułomni umierają z cierpień moralnych.

 Gdy przyszedłeś na świat, wszyscy się cieszyli tylko ty płakałeś,żyj tak, abyś przy śmierci się cieszył, gdy wszyscy będą smutni.

 Życie to nie film, a z Ciebie żadna gwiazda kina niemego.