Stojąc przy trumnie, wszyscy widzimy tylko to, co dobre, lub ...

 Niewielu z nas potrafi znieść dobrobyt. Innych ludzi, rzecz jasna.

 Tylko ktoś ślepy pędzi ku zatraceniu; ten, kto widzi, zawsze może uniknąć swego losu.

 Masz świetny refleks, ale powinnaś kontratakować. Sama obrona jest strategią klęski.

 Kto przyjmuje dobrodziejstwo z wdzięcznością, spłaca już pierwszą ratę.

 Życie to ciągłe powtarzanie, dłuższe lub krótsze, tak samo jak jedzenie i sen. Za każdym razem, kiedy o tym myślę, to zawsze dochodzę do tego samego wniosku, długiej nieskończoności.

 Smak śmierci jest na moim języku. Czuję coś, co nie jest z tego świata.

 Oto stawiam przed wami drogę życia i drogę śmierci.

 Być może przeznaczenie nie istnieje, ale powinno istnieć.

 Jednak doświadczony tchórz nie dba o „dokąd”,
dopóki „przed czym” stanowi problem tak fascynujący.

 Często pozwalamy sobie na przejmowanie się drobiazgami, które zasługują jedynie na lekceważenie i zapomnienie. Jesteśmy oto na tej ziemi. Mamy do przeżycia zaledwie kilka dziesięcioleci, a tracimy bezpowrotnie wiele godzin na rozmyślanie o smutkach, o których za kilka lat zapomnimy i my, i wszyscy inni. A więc nie, poświęcajmy czas na działania i odczucia warte chwili, na wielkie myśli, prawdziwe uczucia i trwałe przedsięwzięcia. Bo "życie jest zbyt krótkie, aby było małe".