Nicka uderzył latający toster.

 Naszym ideałem nie jest wolność, tylko przetrwanie.

 Proste i jasne argumenty są stokroć silniejsze od wspaniałych, ale bezcielesnych abstrakcji.

 Obsceniczność wojny: intymność wzajemnie przelanej krwi, lubieżna bliskość, oko w oko, dwóch żołnierzy zarzynających się nawzajem.

 ... żywot owadów, tak jak żywot słów pozbawionych adresata, jest krótki.

 Mama wygląda jak astronauta, któremu się nie powiodło.

 Ci, których wróg chwali, pewnie najmniej warci.

 Dlatego ja, choć pałac mam, własnego lokaja udaję.

 Wszyscy jesteśmy słabi (...).Tylko każdy na swój sposób.

 Niech życie moje zwie się: wieczna zmienność
W wiecznej jedności na duszy cokole.

 Wstałam, otrzepałam dłonie z ziemi, weszłam do domu i ciebie tam nie było.