
(...) nigdy nie możemy rozpocząć nowego życia, zawsze musimy tylko ...
(...) nigdy nie możemy rozpocząć nowego życia, zawsze musimy tylko ciągnąć stare.
Nudzą się ci, co myślą, że już wszystko znają i wszystko widzieli.
Nie bądź jak reszta, którzy twierdzą, że żyją, a są tylko biologicznie aktywni. Ceną za życie, nie jest przebywanie w jak najdłuższym okresie, ale ekspresja najlepszego, co mam do zaoferowania.
Bo tamto wcale temu nie przeszkadza, a nawet sprzyja,tak myślę.
To śmieszne, że coś może się
rozgrywać niemal na oczach ludzi,
a oni i tak wyciągną fałszywe wnioski.
Ale trudno się dziwić, skoro wszystko
ma dwie strony, a ludzie zwykle widzą
tylko tę jedną - zewnętrzną.
Moje życie, moje kredki. Kiedy koloruję, mam prawo wychodzić poza linię!
Może rzeczywiście dopiero po ciężkim kryzysie człowiek poznaje siebie naprawdę, może trzeba dostać w kość, żeby zrozumieć, czego właściwie chce się od życia.
Jak łatwo widzisz w życiu cel, jak łatwo stwierdzasz jego brak.
Nigdy nie myśl o sobie źle. Jesteś tylko i aż człowiekiem. Każdy ma prawo do błędów, do poddania się, ważne, by umieć podnieść się i iść dalej przez życie.
Nie ma ważniejszego zadania na świecie, jak bycie miłym i pełnym uroku. Krzewić radość dokoła siebie, promieniować szczęściem wokół, rozlewać jasność na ciemnych drogach życia... Czyż nie jest to wyświadczaniem innym największej przysługi?
Jak się przewrócę to się podniosę, a jak się nie podniosę to sobie poleżę. I ch*j Ci do tego.