Życie człowieka nigdy nie jest dla niego zwyczajne – odparł ...
Życie człowieka nigdy nie jest dla niego zwyczajne – odparł Bajarz. – A jeśli tak twierdzi, jest to historia z rodzaju tych, których nigdy nie opowiadam.
Życie jest sztuką, której nikt z nas nigdy do końca nie zdąży się nauczyć. Wciąż uczymy się, jak być mądrzejsi, silniejsi, lepsi. Uczy nas pokory, cierpliwości i wytrwałości. Uczy nas także, że nawet najcięższe chwile są przemijające.
Życie nie jest czekaniem na burzę, aż minie, ale uczuciem się, jak tańczyć podczas deszczu. W każdym dniu czeka na nas nieskończenie wiele możliwości, które mogą zmienić nasze życie na lepsze.
Nie interesuje mnie jak zarabiasz na życie. Chcę wiedzieć, za czym tęsknisz i o czym ośmielasz się marzyć, wychodząc na spotkanie tęsknocie swego serca. Nie interesuje mnie, ile masz lat. Chcę wiedzieć, czy dla miłości, dla marzenia, dla przygody życia zaryzykujesz, że wezmą cię za głupca.
Żałoba jest podróżą. Człowiek nie otrząsa się z niej, tylko przez nią wędruje.
Boże, daj mi samotność, bo nienawidzę ludzi.
Nienawiść jest słabością wyrosłą z rozpaczy i buntu. Ma ona niewielkie miejsce w sercu świata i ma ona krótkie życie.
Mądrymi czyni ludzi wiedza, która zamieszkała w ich sercach.
Śmiech, który może znaczyć wszystko albo nic.
Musisz wybrać. Nie możesz mieć ich obu.
Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.