Życie człowieka nigdy nie jest dla niego zwyczajne – odparł ...
Życie człowieka nigdy nie jest dla niego zwyczajne – odparł Bajarz. – A jeśli tak twierdzi, jest to historia z rodzaju tych, których nigdy nie opowiadam.
Smak śmierci jest na moim języku. Czuję coś, co nie jest z tego świata.
Co mogę powiedzieć o życiu?
Że rzecz to w sumie dość długa.
Tylko nieszczęście budzi we mnie zrozumienie.
Ale póki ust nie zatka mi gliniasta gruda.
będzie się z nich rozlegać tylko dziękczynienie.
A życie jego – trud trudów,
A tytuł jego – lud ludów;
Z matki obcej, krew jego dawne bohatery,
A imię jego czterdzieści i cztery.
-Inteligentny człowiek
zawsze znajdzie inne wyjście.
Dopiero w nieszczęściu poznajemy naprawdę samego siebie.
Nie troszczcie się zbytnio o życie, co macie jeść, ani o ciało, czym macie się przyodziać.
I tak jechaliśmy przez stygnący zmierzch ku śmierci.
Nikt z nas nie opuści tego świata żywy, więc, proszę, przestań się obciążać zbyt wieloma myślami i zakazami. Jedz pyszne jedzenie. Biegaj w słońcu. Skacz do morza. Mów prawdę, która kryje się w twoim sercu. Pozwól sobie być głupi. Bądź przyjacielski. Bądź zabawny. Nie ma czasu na nic innego!
Samotność ma ten minus, że jeżeli człowiek zrobi bałagan, musi sam posprzątać.
Niestety, czasami życie obchodzi się z nami okrutnie, a my nie możemy nic na to poradzić.