Życie jest bardzo kruche. Drobiazgi mają poważne konsekwencje.

 Nie wolno tracić nadziei, to całkiem jakby ktoś wziął i umarł na dwadzieścia lat przed własną śmiercią.

 Czy może być coś równie wspaniałego jak symfonia natury?

 Musimy za wszelką cenę żyć tak, aby niczego nie żałować.

 Nie ma znaczenia, jak długo żyjemy, ale jak. Nie zależy nam na przeciąganiu czasu, lecz na napełnianiu go treścią, bo lepiej żyć krótko, lecz intensywnie niż długo, lecz rutynowo.

 Pociecha potrzebna jest w nieszczęściu i może także w strachu.

 Vulnerant omnes, ultima necatwszystkie ranią, ostatnia zabija.

 Uczynić kogoś szczęśliwym - to jakby jego życie pomnożyć i pogłębić.

 Naprawdę,strzeżmy się milczków.

 Wszyscy od czasu do czasu bywamy
niemili. Wszyscy robimy rzeczy, które
bardzo chcielibyśmy cofnąć. Te żale
stają się częścią tego, kim jesteśmy, wraz
ze wszystkim innym. Jeśli ktoś próbuje to
zmienić, to tak, jakby chciał gonić chmury.

 Ludzie częściej marzą o powrotach niż o odjazdach.