Życie jest bardzo kruche. Drobiazgi mają poważne konsekwencje.

 Pamięć żarła mu duszę niczym potworna choroba.

 Chodzi mi o to, że pisarze... kształtują życie swych bohaterów.

 List się nie rumieni.

 A McMurphy pokłada się ze śmiechu. Śmieje się, ze wszystkiego. Bo wie, że trzeba się śmiać ze wszystkiego, co boli, aby zachować równowagę
i nie dać się zwariować. Wie, że nie ma nic bez bólu; nie pozwala,
by zawarty w tym komizm został przysłonięty przez ból, tak samo jak nigdy by nie pozwolił,
żeby ból został przysłonięty
przez komizm.

 Bo kto ma, temu będzie dodane, i nadmiar mieć będzie,kto zaś nie ma, temu zabiorą również to, co ma.

 Człowiek jest wielkim nie tyle przez co posiada, ile przez to, kim jest; nie przez to, co ma, ale przez to, czym może podzielić się z innymi.

 Tak łatwo zapominamy, że wszystko może się zatrzymać w jednej chwili.

 Z trudem przypominam sobie me ponure życie nim cię poznałem.

 Bez wątpienia byłbym chrześcijaninem, gdyby chrześcijanie byli nimi przez 24 godziny na dobę.

 Tym samym mózgiem myśleć i wierzyć?