Wszystko ma swoje złe i dobre strony. To taka tajemnica...

 Kapitan powinien wiedzieć, co dzieje się na jego statku.

 Zrozumiałam, że czasami żałujemy czegoś tak bardzo, że później mocno obwiniamy za to siebie. Dusimy wszystko w środku, psychicznie stajemy się mało odporni, w głowie gotuje się od niepotrzebnych myśli. Dużo byśmy dali, żeby móc cofnąć czas, nie iść tą drogą, nie podjąć takiej decyzji, nie podać ręki, nie odezwać się, nie wsiąść za kółko. Ale to wszystko na nic, robimy sobie w głowie kocioł, do którego wrzucamy każdą myśl, aż w końcu zaczyna się przelewać i dopiero wtedy wyrządzamy sobie prawdziwą krzywdę. Czasami chyba trzeba usiąść, zrozumieć swój błąd i umieć pociągnąć życie dalej. Nie jest łatwo, ale przecież nikt nie powiedział, że tak będzie.

 Nie możemy czuć się odpowiedzialni za to, czego nie jesteśmy w stanie zrobić.

 Błogosławieni ci, co nic nie mają do powiedzenia i trzymają język za zębami.

 Noc niesie ukojenie i dodaje nam sił. W obliczu jej ogromu nasze codzienne zmartwienia pierzchają jakby zawstydzone swą małością.

 Podkreślała, że fotografia jest ze swej istoty dosłowna, literalna i faktualna.

 Jedynym sposobem na odnalezienie spokoju jest pozwolenie przeszłości na bycie przeszłością.

 Niektórzy ludzie przyszli na świat, by samotnie borykać się z losem, ani to dobre, ani złe, takie jest życie.

 Ludzie często więdzą więcej, niż im się wydaje, chociaż w zasadzie wiedzą mniej.

 Jak spodziewać się rozmowy od serca z kimś, kto serca nie ma?