Życie jest snem, straszliwym snem.

 Przyszłość, zanim wkracza,zawsze przedtem puka.

 Zawsze się czegoś uczymy.

 Kiedy dorosnę, nie będę już robić wszystkiego, co ktoś sobie zażyczy.

 Każdy boi się porażki.

 Życie to taki dziwny teatr, gdzie tragedia miesza się z farsą, scenariusz piszą sami aktorzy, suflerem jest sumienie i nigdy
nie wiadomo kiedy otworzy się zapadnia.

 Czasem łatwiej zdobyć medal,niż potem nosić go z honorem.

 Zawsze człowiek ma za mało, jak mu państwo wydziela.

 Czymże jest życie, jeśli nie szeregiem natchnionych szaleństw? Trzeba tylko umieć je popełniać!
A pierwszy warunek: nie pomijać
żadnej sposobności, bo nie
zdarzają się co dzień.

 Widzieć można na różne sposoby.

 Nie ze mną, Wills. Nie pozwolę Ci upaść.