Życie nienawidź je lub ignoruj, polubić się go nie da.

 Dopóki twoje serce jest wolne i spojrzenie nie należy do nikogo.

 To właśnie drobiazgi mają największy wpływ na nasze życie.

 Dzieląc za życia, złączmy ich po zgonie.

 Nigdy się nie powstrzymuj. Bądź pewna czego chcesz od życia, mów co czujesz
i nigdy nie obawiaj się być sobą.
Nie zważaj na to co myślą inni.
Żyjesz dla siebie, nie dla nich.

 Takich dwojga jak nas troje nie ma nawet jednego.

 Wiesz co jest gorsze od płakania w poduszkę? Pustka. Taka chwila, kiedy po prostu siedzisz i wpatrujesz się w niebo, wiesz, że nie możesz nic zrobić i ogarnia Cię to przerażające poczucie bezsilności, które zżera Cię od środka. A Ty nie robisz nic. Po prostu się przyglądasz.

 Bo utrata życia nie jest
wcale najgorszą rzeczą,
jaka może spotkać człowieka. Najgorsza jest utrata tego,
po co się żyje.

 Żyjemy na tym świecie tylko po to, aby odkrywać siebie samego, a przez całe życie musimy cieszyć się tym odkryciem.

 Człowiek na starość przypomina emerytowanego aktora, który siedzi na widowni i smętnie spogląda, jak jego ulubione role gra ktoś inny.

 Nikt nie może zapełnić nieobecności pozostawionej przez inną osobę.