Sny są prawdziwe, dopóki trwają, a czyż my nie żyjemy ...

 Wybaczamy pomimo tego co czujemy.

 Nagość w teatrze też jest kostiumem.

 Życie to sztuka rysowania bez gumki do ścierania.

 Czasami wystarczy, że dzieli
się z kimś swoją wściekłość, żeby poczuć się lepiej.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz jechać naprzód.

 Życie niepoddane analizie jest być może nic niewarte, ale życie ciągle analizowane jest z pewnością piekłem.

 Może gdybyś mi pozwolił odetchnąć chociaż przez chwilę, nie musiałabym uciekać!

 Najgorsza jest świadomość, że minęło coś pięknego, co więcej już nie będzie miało szansy się powtórzyć.

 Czasem trzeba udawać do samego końca, bez względu na to, co się naprawdę czuje.

 Największa ofiara - to ofiara z własnej woli.