Bywa, że lepiej nic nie mówić.

 Samo życie, nauczyciel co wciąż karci.

 Życie polega głównie na tym, żeby znaleźć się na czas tam, gdzie cię oczekują.

 Nie porównuj swojego życia
z życiem innych. Nie masz
pojęcie, co przyniósł im los.

 -Owszem, ale gdybyśmy wszyscy zginęli, ktoś powinien wiedzieć, co robiliśmy. Mogę pogodzić się z tym, że mnie zabiją, ale nie chcę, by ślad po mnie zaginął.

 Jestem strasznym nadwrażliwcem. Bycie nadwrażliwcem to chodzenie po cienkiej linie: jest euforia, czyli nagła radość z drobiazgów albo depresja, czyli załamanie i upadek. Niektóre rzeczy widzę trzy razy mocniej niż inni. Tak jak zauważam różne piękne sprawy, tak widzę syf, którego ludzie nie zauważają. Wrażliwość, która daje mi masę możliwości, musi ze mnie wyjść. Jak zaczynam ją w sobie kumulować, to jest źle.

 Niektóre elementy układanki, tworzącej świat, są wstrętne.

 Każdy moment ludzkiego życia ma w sobie poezję, wytwarza ją. Poezja - to jest przejęcie się chwilą.

 Nie ma ludzi, którzy by się lepiej rozumieli, niż żołnierze i księża.

 Potęga człowieka przejawia się w przestrzeni, czas ujawnia jego bezsilność.

 Prawdziwa nienawiść to dar, którego
człowiek uczy się latami.