I tak jechaliśmy przez stygnący zmierzch ku śmierci.

 Życia wyłącznie dla siebie nie można nazwać życiem.

 Człowiek rodzi się, kocha i umiera nie na próbę.

 Nigdy nie docenia się należycie ludzi, dopóki nie znikną.

 W życiu najważniejsza jest odwaga.

 Życie to seria naturalnych i spontanicznych zmian. Nie opieraj się im - to tylko sprawia ci ból. Pozwól rzeczywistości być rzeczywistością. Pozwalaj rzeczom płynąć naturalnie w kierunku, jakie kochają.

 Nie lubię być obejmowany, bo sam lubię obejmować.

 Ach, być książką, czytaną z taką namiętnością.

 Niezdrowa dusza wymaga zdrowego ciała.

 Co jest normalne? Normalny człowiek całe życie nie czyni tego, co chce czynić. Tak bardzo uwielbia obowiązek. Im bardziej udaje mu się nie być sobą, tym więcej zarabia. Osiągając sześćdziesiąt pięć lat człowiek normalny idzie na emeryturę. Teraz ma czas dla siebie, lecz siebie niestety zapomniał.

 Kochamy tych, którzy nas chcą.