Żyjemy tak, jakby życie było karą. A przecież jest nagrodą.

 Wszyscy jesteśmy słabi (...).Tylko każdy na swój sposób.

 Tak właśnie o tym mówiła: "niekoniecznie całkowite unicestwienie".

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Być grzesznikiem, to nasze nieszczęście, ale być tego świadomym - to nasza nadzieja.

 Słyszałem wszystko: chociaż zapanowała
grobowa cisza, przecie słyszałem tę ciszę.

 Gdzież podział się krzyż?Stał się nam bramą.

 Jest wiele gorszych rzeczy niż śmierć. Nie być kochanym albo nie być zdolnym,
by pokochać kogokolwiek: to jest gorsze.

 Największą umiejętnością życia - i najrzadszą - jest uznanie tego, kim jesteśmy, robienie tego, co umiemy, i tylko tego - i znalezienie w tym szczęścia.

 Jeśli nie chcesz, żeby ci mówiono, że jesteś głupcem, nie zachowuj się jak głupiec.

 I zachwycić się choć przez chwilę innym, nieznanym mi jeszcze człowiekiem, odkryć w nim coś nowego, czego nikt inny nie zna, pozwolić się prowadzić uczuciom i emocjom, nie oceniać i nie szufladkować, nie krytykować i nie przerywać, milczeć i słuchać, co ma do powiedzenia, spojrzeć w oczy i wiedzieć, że tak, że Ty będziesz wiele znaczyła w moim życiu, będziesz znaczyła wszystko.