Żyjemy tak, jakby życie było karą. A przecież jest nagrodą.

 Najokropniejsi są jednak ludzie.

 Gdybym był kroplą w morzu, żyłbym wiecznie, w chłodnej czy też ciepłej wodzie, ale wiecznie żywej, wiecznie rozkołysanej, a ty przychodziłabyś do mnie. Bo ty jesteś jak rzeka.
I tak byśmy się spotkali.

 Tempo nadaje smak życiu.

 O, jakże często do snu kołyszę wzburzoną krew.

 Najbardziej pragniemy tego, czego się nam odmawia.

 Oboje jesteśmy dzielni. Ja zwłaszcza wtedy, jak się napiję.

 Są rzeczy, których ludzie chodzący
po świecie na dwu zdrowych stopach
po prostu nie rozumieją. Sądzą, że
patrzy się oczami. Sądzą, że dystans
pokonuje się za pomocą kroków.

 Gdzie wchodzi szczęście, tam zawiść rozpoczyna oblężenie i walczy z nim; a gdzie odchodzi, zostawia boleść i żal.

 Przemija bowiem postać tego świata.

 Każdego dnia trzeba posłuchać choćby krótkiej piosenki, przeczytać dobry wiersz, obejrzeć piękny obraz, a także, jeżeli to możliwe, powiedzieć parę rozsądnych słów.