Komu w drogę, temu teraz.

 Już? Tak prędko? Co to było?Coś strwonione? Pierzchło skrycie?Czy nie młodość swą przeżyło?Ach, więc to już było... życie?

 Judaizm i chrześcijaństwo są wiecznymi cyferblatami pod wskazówkami tygodni i lat nieustannie odnawiającego się czasu.

 Nie mogę tak dalej. Nie chcę przeżyć życia tak, jakbym oglądała je z boku.

 Każde życie ma ścieżkę dźwiękową.

 Cierpieniem zdobędzie się więcej dusz, niż najlepszym kazaniem.

 Nie bój się śmierci. Bój się nieuleczalnej choroby o nazwie życie. Ona jest gorsza, bo dłużej trwa i nieuchronnie prowadzi do śmierci.

 Bezwzględne zło wywołuje konieczność istnienia bezwzględnego dobra.

 Wbrew potocznemu mniemaniu cierpienia przywiązują nas, przygważdżają do życia: są to nasze cierpienia, pochlebia nam możność ich wytrzymywania, zaświadczają one o naszym statusie bytów, nie zaś widm. A tak gwałtowna jest duma z cierpienia, że przewyższa ją tylko duma z cierpień już doznanych.

 Nigdy nie jest za późno i nic nie jest za późno gdy w grę wchodzi człowiek.

 ...czasem słowa nie mieszczą w sobie uczuć, które próbujemy w nie wlać.