Nie wiem, jak mam wracać do życia, w którym dzieję ...
Nie wiem, jak mam wracać do życia, w którym dzieję się tylko ja.
Jak opowiadasz ludziom coś złego, kupują od razu, to im brzmi normalnie. Ale kiedy wymyślasz
rzeczy dobre - robią się podejrzliwi.
To moje życie, nie twoje.
Sama piszę instrukcję obsługi.
Nie lubię mówić o swoich problemach.
Zazwyczaj i tak nikt ich za mnie nie załatwi.
To po co? Żeby usłyszeć: ,,Nie martw się jakoś
to będzie"? To sama to sobie mogę powiedzieć.
Poezja kłamie, choć ładnie to czyni.
Miliony ludzi postanowiły unikać emocjonalności. Stali się gruboskórnymi tylko po to, by się obronić, by nikt nie mógł ich zranić. Cena jednak jest bardzo wygórowana. Nikt nie może ich zranić, ale też nic nie może uczynić ich szczęśliwymi.
(...) przesadna duma staje się głupotą.
Kto życia nie ceni nie wart go.
Pogoda była okropna, jak to zwykle bywa, gdy komuś pęka serce.
Problemem osób niepełnosprawnych nie są bariery architektoniczne – głównym problemem są bariery ukryte w naszych sercach i umysłach.
Kto cudze błędy gani, winien sam unikać tych błędów.