
Nie wiem, jak mam wracać do życia, w którym dzieję ...
Nie wiem, jak mam wracać do życia, w którym dzieję się tylko ja.
Noc niesie ukojenie i dodaje nam sił. W obliczu jej ogromu nasze codzienne zmartwienia pierzchają jakby zawstydzone swą małością.
Będąc młodym naucz się jedynie mówić : proszę, dziękuje, przepraszam. Gdy dorośniesz dodaj do tego słowa tęsknie i spierdalaj, a życie nabierze innych kolorów. (Pasjonat Życia)
Mnie nie podejrzewa nikt. Gdyż nikt nie wie, kim jestem.
Każdy z nas posiada rozdział, którego nie chce przeczytać nikomu... a czasem nawet nie chce pamiętać o jego istnieniu.
[...] gdy nauczyłem się wspominać, nie nudziłem się już wcale.
Nic, co ma wartość, nie przychodzi bez walki.
Czy za karę, że nie wierzę w duszę, nie mam duszy?
Czasem więcej dobrego może zrobić jeden serdeczny uśmiech, dobre, życzliwe słowo, aniżeli bogaty dar pochmurnego dawcy.
Ktoś miłowany tu przyjdzie - dobre obejmą nas ręceI będą nasze uśmiechy srebrnym błękitem dziecięce.(...)Wszystko się ku nam przybliży i w zachwyceniu ukażeDawno zgubione radości, imiona nasze i twarze.
Obsceniczność wojny: intymność wzajemnie przelanej krwi, lubieżna bliskość, oko w oko, dwóch żołnierzy zarzynających się nawzajem.