Nie wiem, jak mam wracać do życia, w którym dzieję ...
Nie wiem, jak mam wracać do życia, w którym dzieję się tylko ja.
Udostępnij:
Inspiracje:
Ale to tylko opowieść. Opowieści nie wiele mają wspólnego z rzeczywistością.
...głupstwo całe życie, którego początku nie pamiętamy, a końca nie znamy...
Metoda małych kroczków.
Tak to się robi. Tak zaczynają
się wielkie zmiany.
(...) ten, kto uratuje ci życie już na zawsze jest za ciebie odpowiedzialny.
Czasem wystarczy tylko otworzyć odpowiednie okno..
Życie to ciągłe słońce i deszcz, ból uśmiechu i uśmiech bólu. To rzeka, której brzegów nie znamy i nie znamy jej końca. To książka, której nie możemy przewrócić stron, tylko czytać dalej, aż do ostatniego słowa. Życie to gra, którą musimy zagrać, nieznający jej reguł. To przygoda, której nie wybieramy, ale której nie możemy uniknąć.
Niebezpiecznie jest więzić smoka, żeby upiekł mięso.
Nie przywiązywać się do żadnego człowieka, chociażby najmilszego, każdy człowiek jest więzieniem i cieśnią.
Życie polega na tym, aby go żyć, a nie spędzać czas, analizując go. Dbaj o to, żeby każda chwila była cenna, bo jest unikalna.
Strasznie ciężko jest pogodzić się z bezsilnością.