Zdrów na twarzy, lecz w sercu głębokie ma rany.

 Postanowił żyć wiecznie
lub ponieść śmierć próbując.

 Dawniej śmierć była mi zawsze tylko kimś z szerszego towarzystwa. Teraz zasiada ze mną do jednego stołu: muszę się z nią zaprzyjaźnić.

 Najlepsze plany zwykle mają w sobie coś z szaleństwa.

 Czułam się jak zabawka,
którą ktoś nakręcił, a potem zostawił.

 Dawno temu wiedziałem na pewno, co jest słuszne, a co nie.

 Pamięć to śmietnisko podświadomości.

 Jedyną drogą do wolności jest śmierć.

 Pomimo iż nasze myśli prą naprzód, nie jesteśmy w stanie oderwać się od tego, co ludzkie, przyziemne. Całe życie dążymy do tego, ażeby tylko wyciągnąć ze wszystkiego największe korzyści dla siebie, czy dotyczy to życia na ziemi, czy też wieczności.

 To. co istotne w człowieku, uwidacznia się dopiero w chwili, kiedy musimy uznać go za straconego dla siebie, w chwili, gdy ów człowiek już się z nami żegna. Naraz można go we wszystkim, co w nim jest wyłącznym przygotowaniem na ostateczną śmierć, rozpoznać jego prawdę.

 Film to medium, które trywializuje, taka już jego natura.