Zdrów na twarzy, lecz w sercu głębokie ma rany.

 Teraz natomiast wiedziała,
że tragedią będzie żyć dalej i
znosić te długie lata samotności.

 Strach, strach, strach! Życie to dyktatura obezwładniającego strachu, cień gilotyny.

 Życie kołem się toczy i wraca do punktu wyjścia.

 Naprawdę bogaci są ci ludzie, którzy nie musza oszczędzać czasu.

 Jednych należy chwalić za to, czego dokonali, innych za to, co potrafiliby dokonać.

 Herkules Poirot odszedł na zawsze, a wraz z nim umarła cząstka Artura Hastingsa.

 Gdzie mózg mój, tam biurko moje.

 Legendy to dopiero trwałe prawdy.

 Od słowa do słowa idzie człowiek czasem całe życie.

 Twierdzę, że gdy ktoś znosi cierpliwie to, co powinno być nie do zniesienia, jest skamieniały.