Nigdy nie docenia się należycie ludzi, dopóki nie znikną.

 Życie z dnia na dzień może wydawać się fajne i romantyczne, kiedy ma się dwadzieścia lat, ale w wieku dwudziestu pięciu staje się nudne, trzydziestu przygnębiające, a czterdziestu wręcz groteskowe.

 Takie jest życie twarde.

 Największą przyjemnością jest czekanie na przyjemność.

 Człowiek podleje na starość.

 Moje życie stało się pustynią.

 Jesteś moją cudowną torturą.

 Mówiący prawdę nie posługują się słodkimi słówkami, kłamca - tak.

 Nasze życie jest takim, jakim uczyniły je nasze myśli.

 Jeśli raz zaakceptuje się szaleństwo, można się już od niego nie uwolnić.