Żyję w poczuciu takiego pośpiechu,jakiego większość ludzi nie potrafi pojąć.

 Życie jest trudną lekcją,której nie można.się nauczyć.Trzeba ja przeżyć.

 Aby osiągnąć szczęście, trzeba spełnić trzy warunki: być imbecylem, być egoistą i cieszyć się dobrym zdrowiem. Jeśli jednak nie spełnicie pierwszego warunku, wszystko jest stracone.

 Człowiek, którego całe życie jest zaplanowane, jest teoretycznie martwy. Jego wrażenia przestają być dla niego rzeczą realną. Zostaje obcytem samym sobie, a także innym ludziom.

 Cierpienie jest częścią dorastania. Dzięki niemu się uczymy.

 Sumienie i tchórzliwość to w gruncie rzeczy jedno i to samo.

 Tak to już jest z odległością: albo sprawia, że oddalasz się od kogoś, albo uświadamia ci, jak bardzo go potrzebujesz.

 Życie nauczyło mnie nie tracić nadziei, ale też się do niej zbytnio
nie przywiązywać. Jest okrutna i próżna, wolna od skrupułów.

 Kiedy coś pięknego umiera, to cały świat ponosi stratę, takie jest moje zdanie.

 Nadzieja jest wiatykiem ludzkiego życia.

 Dobre rzeczy trafiają się tym, którzy umieją czekać.