Żyję w poczuciu takiego pośpiechu,jakiego większość ludzi nie potrafi pojąć.

 Po osiągnięciu sukcesu przychodzi kolej na odreagowanie napięcia.

 Czekanie na próżno to tylko odkładanie życia na później.

 Życie to szereg poświęceń.Trzeba tę zasadę nosić w sercu i w głowie.

 Ma serce na właściwym miejscu.

 Sprawia mi to ogromną przyjemność płakać z litości nad sobą.

 Zachowuj jedynie te przyzwyczajenia, które nigdy nie zdominują twojego życia.

 Czas jest poza nami i przed nami, przy nas go nie ma.

 Życie to krótki przystanek między nicościami. Najważniejsze to nie przegrać siebie, prowadzić ze sobą szczery dialog, mimo wszystko szukać prawdy, nie udawać, nie oszukiwać, nie zwodzić siebie i innych...

 Kto czuje się wzgardzony, chętnie sam przybiera pogardliwy wyraz twarzy.

 Czasem małżeństwo nie jest świętym sakramentem.