Ach, gdyby moje serce było z kamienia.

 Strasznie ciężko jest pogodzić się z bezsilnością.

 Tak łatwo można zniszczyć, to co układało się przez lata. Ludzie odchodzą w mgnieniu oka i chociaż wywołują mnóstwo bólu, gdy odchodzą, wspomnienia zostaną zawsze, nawet jeśli bardzo będziemy chcieli o nich zapomnieć.

 Zawsze żartuje się
z rzeczy, które nas przerażają.

 Zabity promień rozkłada się - w tęczę.

 Może rzeczywiście dopiero po ciężkim kryzysie człowiek poznaje siebie naprawdę, może trzeba dostać w kość, żeby zrozumieć, czego właściwie chce się od życia.

 - Dwoje ma szansę przeżyć tam, gdzie jedno by padło.

 Sypał nam się już wąs, a wraz z nim rosło przeświadczenie, że życie jest niezmiernie trudne.

 Słowa się rozsypują, układają w nowe.

 Przy Tobie staję się kimś lepszym, a w każdym razie trochę mniej złym.

 Najlepiej, nie planuj nic. Nie przewiduj tysiąca możliwości, opcji. Daruj sobie myślenie o tym, co będzie. Bo wiesz co? Od życia i tak dostaniesz akurat to, czego kompletnie się nie spodziewasz.