Pragnienia w człowieku nie wolno gasić, bo to tylko smutek ...

 Cudownie jest mieć kogoś,
kto samym uśmiechem sprawia,
że życie staje się piękniejsze.

 Lubię ludzi, ale nie wszystkich. Wiele wybaczam, ale nie wszystko. Szybko zapominam, ale nie zawsze. Ci, których lubię już o tym wiedzą. Ci, których nie lubię to zauważą. Dla prawdziwych przyjaciół mogę przejść przez piekło. Wrogom jednak wskaże tam dyskretnie drogę.

 Wiedza musi być lepsza niż życie w nieświadomości, bez względu na wszystko.

 Choć przyszłość zawsze pozostaje niepewna, żyjemy w nieustannym przekonaniu, że jutro przyjdzie. I to jest mocna idea, żyć z wiarą, że nawet po burzy pojawi się tęcza. Właśnie to czyni nas ludźmi.

 ''Jestem strasznie zmęczony bólem, który słyszę i czuję, szefie. Zmęczony tym, że ciągle wędruję, samotny jak drozd na deszczu. Nie mając nigdy żadnego kumpla, z którym mógłbym wędrować i który powiedziałby mi, skąd, dokąd i po co idziemy. Jestem zmęczony tym, że ludzie są dla siebie niedobrzy. To boli, jakbym miał w głowie potłuczone szkło. Jestem zmęczony tym, że nie zawsze mogłem pomóc. Zmęczony ciemnością. Czuję głównie ból. Jest go za dużo. Gdybym mógł z tym skończyć, zrobiłbym to. Ale nie mogę.''

 Czasem lepiej nie pytać, jeśli nie jest się pewnym, czy chce się usłyszeć odpowiedź.

 Neurotyk to człowiek, który interpretuje wszystkie fakty p r z e c i w k o sobie.

 Wszystkie bitwy naszego życia czegoś nas uczą, nawet te, które przegraliśmy.

 Jak łatwo było przemknąć na drugą stronę - przepłynąć z błękitu w czerń.

 Jak serce jest otwarte, to można w nim czytać.