Zawsze mnie można przytulić, kiedy nie można mnie uratować.

 Potrzeba jest bodźcem myśli, myśl podnieca do czynu.

 Ty nie potrzebujesz wcale mnie. Potrzebujesz kogoś, kto będzie Cię nieustannie głaskał słowami, kto otuli Cię puchową kołdrą i przykryje szklanym kloszem. A ja nie umiem nie ranić, ja wydrapuję oczy słowami, rozrywam duszę milczeniem i kocham, kocham tak mocno, że wszelkie szklane klosze przy mnie pękają.

 Czas, im bardziej jest pusty, tym szybciej płynie.
Życie pozbawione znaczenia przemyka obok,
jak pociąg niezatrzymujący się na stacji.

 Najsmutniejsi ludzie jakich w życiu spotkałam, to ci, którzy nie interesują się niczym głęboko. Pasja i zadowolenie idą ze sobą w parze, a bez nich każde szczęście jest wyłącznie chwilowe, nie ma bowiem bodźca, który by je podtrzymywał.

 Nic w życiu nie jest tak proste, jak to sobie na ogół wyobrażamy.

 Nie można żyć szczęśliwie, nie żyjąc godnie, moralnie i uczciwie.

 Zwątpienie jest dowodem na posiadanie wiary.

 Życie. Najcenniejsza z monet. Każda chwila, która mija, to stracony klejnot, którego nigdy nie odzyskasz. Życie jest mana. Raz wydane, nigdy nie wraca.

 Człowiek zawsze może wstąpić na lepszą drogę - póki żyje.

 Nawet nie pytaj, jak zginął bo i tak ci nie powiem.