Sama mogę staczać swoje bitwy. To właśnie robią wybrańcy, prawda?

 Nie możesz rozstać się z własnymi wspomnieniami.

 Ich pieśń miłosna, zanim naprawdę rozbrzmiała, dobiegła już końca.

 Nad pijanym śpiewa ptak zapomnienia i duszę jego zabiera.

 Kto nie myśli o swym ciele, ten tym łacniej pada jego ofiarą.

 Nie mierzę powodzenia ilością zdobyczy, sukcesem jest po prostu przetrwać. Wszystko jest tymczasowo, nawet ból. Nie ma szczęścia bez cierpienia, to jest równowaga życia.

 Dziś wiem doskonale z kim pić wódkę a przy kim lepiej jest trzymać gębę na kłódkę.

 Z nami to jak z lasem, Hania. To i tamto drzewo pada pod siekierą, a tymczasem cały las rośnie i pnie się do góry...

 Była już zresztą prawie wolna - ale jeszcze niezupełnie, jeszcze nie wtedy.

 Bo życie jest o wiele za krótkie, by zmarnować choć jedną jego kropelkę.

 Dym z komina nie zawsze jestzaproszeniem na obiad