
To, czego nauczyło go dotychczasowe życie, to nie liczyć na ...
To, czego nauczyło go dotychczasowe życie,
to nie liczyć na nikogo, tylko na siebie.
Przesadne smutki oraz radości są tylko dla ludzi z nadmiarem czasu.
Kiedy człowiek staje po stronie sprawiedliwości,zaczyna być bardzo samotny.
Smutek i żal pozwalają ludziom zachować człowieczeństwo i pamięć o tych których stracili.
Ludzie są jak węzełki: nie wiadomo,
co się w nie zbierze i czy dadzą się rozplątać.
Nie bierz życia zbyt poważnie. I tak nikt z nas nie wyjdzie z niego żywy.
Jawa różni się od snu natężeniem myśli.
Wiecie, że życie ma zawsze rację, a architektura się myli.
Mózg ucznia, to miejsce pracy nauczyciela.
Nadzieja jest czymś pośrodku między skrzydłami a spadochronem.
Życia wyłącznie dla siebie nie można nazwać życiem.