Jak jej posłuchasz, Prosiaczku, to ją usłyszysz.

 Wbrew potocznemu mniemaniu cierpienia przywiązują nas, przygważdżają do życia: są to nasze cierpienia, pochlebia nam możność ich wytrzymywania, zaświadczają one o naszym statusie bytów, nie zaś widm. A tak gwałtowna jest duma z cierpienia, że przewyższa ją tylko duma z cierpień już doznanych.

 Życie to zbyt wielka rzecz, aby mogło się skończyćzanim wydamy ostatnie tchnienie.

 Zbyt stary jestem, by tylko się bawić,zbyt młody jeszcze, by nie pragnąć niczego.

 Bez cierpienia nie rozumie się szczęścia.

 Nasze życie jest takim, jakim uczyniły je nasze myśli.

 Nie było potrzeby patrzeć życiu w oczy. Wystarczyło je czuć.

 Marzeń zaś odczytać nie sposób.

 Kochać jest łatwo, jest to uczucie nader pospolite, ale rozumieć... jakie to rzadkie!

 Ten, kto potrafi poskromić swoje serce, potrafi podbić cały świat.

 Tylko martwi nie mają nadziei.