Uświadomiona cnota oblicz równie dobrze jak występek.

 Podkreślała, że fotografia jest ze swej istoty dosłowna, literalna i faktualna.

 Po prostu godzę się z faktem, że nie muszę robić tego co wszyscy. Mogę robić to, co jet dla mnie właściwe.

 Dostajemy to, na co zasłużyliśmy, a nie zawsze trafia się nam to, co najlepsze.

 Początek mój tam, gdzie mój kres, węgorz zwija się i pożera swój ogon.

 Nic nie stresuje, bardziej niż ludzie. Nic nie relaksuje, bardziej niż natura. Samotność czasami jest koniecznością, by odpocząć, od zbyt wielu słów.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby zachować równowagę, musisz się poruszać.

 Rozłączenie bliźniąt nie jest zwykła rozłąka. To jest tak, jakby się przeżyło trzęsienie ziemi. Kiedy dochodzisz do siebie, nie poznajesz świata. Horyzont się przesunął. Słońce zmieniło kolor. Nic nie pozostało z terenu, który się znało. Żyjesz. Ale to już nie jest to samo życie. Nic dziwnego, że ci, co ocaleli z takiej katastrofy, tak często żałują, i nie zginęli wraz z innymi.

 Lepiej odejść niż patrzeć, jak wszystko wali się w błoto.

 Nie był szczególnie przystojny. Niewysoki, skronie oszronione, nadwaga też spora. Któż to jednak wie, co może ludzi z sobą łączyć.

 Poczekaj wróci. Wie z której strony chleb jest posmarowany.