
Może prawdziwe piękno nie jest wyłuskane i nabożne, lecz potargane ...
Może prawdziwe piękno nie jest wyłuskane i
nabożne, lecz potargane i trochę brzydkie.
Tradycja to przesiany rozsądek całego narodu z jednego wieku w drugi.
Czasami w ułamku sekundy człowiek uświadamia sobie, że całe jego życie zależało od jednej decyzji. Gdyby nie zgubiony list albo rozmowa telefoniczna, do której nie doszło, sprawy potoczyłyby się zupełnie inaczej.
Czasami kiedy błądzimy po omacku, wpadamy na jakiś dobry pomysł.
Człowiek zmuszony jest żyć w kłamstwie, ale może być do tego zmuszony jedynie dlatego, że zdolny jest tak żyć. Nie tylko więc system wyobcowuje człowieka, ale wyobcowany człowiek wspiera zarazem ten system jako swój mimowolny projekt. Jako upadły obraz swego własnego upadku. Jako dokument tego, że sam zawiódł.
Potem wniesiono nowe szklanki ponczu i zaczęły się opowieści.
Życie spędzone na popełnianiu błędów jest nie tylko zacniejsze, ale także bardziej użyteczne niż życie spędzone na nierobieniu niczego.
Dorosłość nie jest niczym więcej niż odkrywaniem, że wszystko, w co wierzyłeś, kiedy byłeś młody, to fałsz, a z kolei wszystko to, co w młodości odrzucałeś, teraz okazuje się prawdą.
Myślę, że jest samotny. Widziałam jego oczy.
Uśmiechnij się do chłopca, który sprzedaje mokre róże.
Pamiętaj zawsze, że śnisz, póki żyjesz, bo życie snem jest.