Dokądkolwiek się udajemy, zabieramy ze sobą swoje poczucie winy.

 Każdy ma jakiś resentyment.

 Śmierć przychodzi równie szybko jak życie.

 Są dni, gdy chciałabym przeżyć życie wstecz, tak jak cofa się taśmę.

 Bo nie zawsze się żyje, jak by człowiek chciał,
tylko jak się musi. Człowiek życia sobie nie
wybiera, życie samo wybiera człowieka wedle
swojej woli, kto mu do czego potrzebny

 Widocznie jednak moje życie
nie było dostatecznie ciekawe,
by ktoś chciał je ze mną dzielić.

 (...) lęk jest bardzo często związany z pożądaniem.

 Piękno, które pomaga żyć, pomaga również umierać.

 Dialog bowiem zawsze łączy, nawet jeżeli walka na słowa jest zażarta.

 Ludzie zbyt dużo mówią, próbując zagłuszyć pustkę w sobie i w swoim życiu.

 Doszłam w życiu do chwili, gdzie już za dużo nie tłumaczę. Jeśli ktoś mnie źle traktuje, to po prostu odpuszczam. Ochładzam relacje. Rozluźniam stosunki. Czasami odchodzę całkiem od znajomości z taką osobą. Kiedy już sobie uświadomię, że ktoś nie jest wart mojego czasu, to zwyczajnie przestaję mu go poświęcać. Życie jest za krótkie na emocjonalne konfrontacje z ludźmi, którzy nie wzbudzają już w nas pozytywnych uczuć. (Aleksandra Steć)