Czasami musisz zaakceptować fakt, że niektórzy ludzie mogą być tylko ...

 Życie to sztuka, której nikt do końca nie umie. To ciągłe dążenie do szczęścia, miłości i zrozumienia. To podziwianie wschodów słońca, a w nocy śpiew gwiazd. To umiejscowienie siebie w szalonym tańcu rzeczywistości.

 Półprawdy są więcej warte od kłamstw.

 Często myślałem o śmierci i doszedłem do wniosku, że jest najmniejszym złem ze wszystkich.

 Czasami coś kończy się, aby coś nowego mogło zacząć się. I to wszystko to, co jest piękne, jest uniwersalne. Jeżeli coś jest piękne, to jest piękne dla wszystkich.

 Umrzemy. I to może być najważniejsza oraz najpiękniejsza z wszystkich możliwości, jakie niesie życie. To sprawia, że kochanie jest koniecznością, więc nic nie jest na stałe. To sprawia, że życie jest tak cenne, bo obdarza nas cząstką nieśmiertelności: głębia miłości, którą posiadamy.

 Sen i śmierć są jak brat i siostra.

 Żyjemy tak, jakby życie było karą. A przecież jest nagrodą.

 [...] sny to myślowy odpowiednik streszczeń książek; nie pamięta się nieistotnych szczegółów.

 Nie ma kluczy do szczęścia. Drzwi do niego zawsze są otwarte. Ludzie tak często patrzą na drzwi, że nie widzą, że są otwarte, ale tylko te otwarte drzwi prowadzą do ścieżki szczęścia.

 Czy nie wszystko jedno, w którym punkcie muru zaczniemy w niego walić głową?