Czuję potrzebę. Potrzebę szybkości.

 To, co jest dobre, żeby być szczęśliwym: wzruszająca ulotność życia, dzięki której docenia się chwile szczęścia oraz śmiertelność, dzięki której przestaje się bać życia i docenia się każdy jego moment.

 My, wiedzieliśmy, że trzeba umierać publicznie.

 Życia nie należy brać zawsze tak śmiertelnie poważnie, inaczej nie jest godne tego, aby je przeżyć.

 W tomizmie człowiek jest duszą i ciałem. W sztuce prawdą i zmyśleniem.

 Trudne życie to nic innego jak brak łatwego życia.

 Trudno jest rozstać się z jakimś nawykiem i nie mieć uczucia, że to ostateczne pożegnanie.

 Rzeka nie może płynąć w dwóch kierunkach jednocześnie, chyba że chce się stać legendą o rzece.

 Świata nie da się ogarnąć, a życie to nieustanna improwizacja, taniec na linie, surfowanie na grzbietach okoliczności.

 Ten samolot jest tak stary, że do wygódki wychodzi się na zewnątrz.

 Jeżeli ktoś Cię mocno zranił, a Ty dałaś tej osobie drugą, trzecią, czwartą... szansę, urwał Wam się kontakt, a ta osoba po dość długim czasie przypomniała sobie o Tobie - daj spokój. Nie odpisuj, nie odbieraj, nic na tą osobę nie mów złego - przecież kiedyś była dla Ciebie najważniejsza, trochę szacunku (...) a w momencie przypadkowego spotkania, uśmiechnij się, pomachaj, bądź miła i nic więcej.