Gdy zaczynasz mieć wyje*ane, wszystko automatycznie idzie lepiej.

 Nie ma przypadkowych spotkań i ludzie też nie stają na drodze naszego życia, ot tak. Każdy człowiek zostaje nam dany po coś, aby czymś nas ubogacić, dopełnić, coś pokazać czy uświadomić. Poprzez ludzi dostajemy od życia tysiące szans na to, aby stać się lepszym człowiekiem lub aby temu człowiekowi pokazać coś, czego on do tej pory nie dostrzegł.

 Nawet stojąc w miejscu,
można zabłądzić.

 Historia płatała nieraz okrutne żarty tym, którzy starali się ją odkrywać.

 Śmiech zabrzmiał nieszczerze jak zgrzyt metalu po szkle.

 Rzeczy utracone nie żyją - lezą w ziemi i fruną w powietrzu, bez grobowców.

 Nie wolno mówić, że czegoś się nie da zrobić tylko dlatego, że się nie umie tego zrobić.

 Gdyby ludzie robili tylko to, co wyglądało na możliwe, do dzisiaj siedzieliby w jaskiniach.

 I moim zdaniem wzrost dla samego wzrostu to logika komórki rakowej.

 Świetne wieści dla jednego to zawsze katastrofalne wieści dla drugiego.

 Dzieci często poznają smak samotności właśnie w szpitalu. Potem, kiedy dorastają, zapominają o swoich przyjaciołach i wrogach, urodzinach i wakacjach, ale szpitalne doznania zapamiętują na zawsze.