Łatwo jest potępić, zniszczyć i zdeptać człowieka. Trudniej jest poświęcić ...
Łatwo jest potępić, zniszczyć i zdeptać człowieka. Trudniej jest poświęcić mu swój czas, podać dłoń i pomóc zrozumieć istotę jego błędów.
Kiedy ktoś na okrągło Cię rani, pomyśl o nim jak o papierze ściernym. Może Cię podrapać i lekko zranić, ale w końcu Ty będziesz obrobiony i wypolerowany, a on stanie się bezużyteczny!
Czy można kogoś porzucić i jednocześnie z nim być?
Dopóki trwa życie, dopóty jest nadzieja!
Myśli jak poeta a gotuje jak czarodziej.
Starość jest smutna nie dlatego, że się skończyły przyjemności, lecz nadzieje.
Życia nie należy poganiać.
A czymże jest wiek siedemnastu lat, jeśli nie najdalszą granicą dzieciństwa.
(...) lęk jest bardzo często związany z pożądaniem.
Czuję, jak decydująca odwilż ogarnia moje żyły.
Samotne, piękne miejsce, lecz nikt, jak sądzę, objąć się tu nie chce.