Jak mam czas to leżę i odpoczywam, a jak nie ...

 Tęsknota.
Dzięki niej wiesz jak bardzo zależy Ci na drugiej osobie.

 Nauka o cierpieniu głoszona przez Buddę jest uniwersalną prawdą.

 Społeczeństwo bez przeszłości to zbiegowisko.

 Nikt nie może cofnąć się w czasie i napisać nowego początku, ale każdy może zacząć od dzisiaj i dopisać nowe zakończenie.

 Samo życie, nauczyciel co wciąż karci.

 Jest czas milczenia i czas mówienia.

 Jedno życie przyciąga drugie.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Nic nie trwa wiecznie, wszystko kiedyś się kończy. Kończą się filmy, książki i rozmowy. Kończą się uśmiechy i łzy. Ludzie się kończą. Bicie serca się kończy. Związki, miłości, smutki i samotności. Alkohol w butelce i paczka papierosów. I choć jesteśmy tego świadomi, zachowujemy się tak, jakbyśmy byli nieśmiertelni, jak gdyby to przemijanie wcale nas nie dotyczyło. Lubimy myśleć, że to co mamy, mamy na stałe, że nikt nam tego nie odbierze. Aż nagle, pewnego ponurego, deszczowego dnia zostajemy po prostu z niczym. I na tym kończy się nasze przemijanie. Na świadomości.

 Życie musi być zrozumiane od tyłu. Ale musi być przeżywane do przodu.