Klnę, bo boli. Płaczę, bo nie daję już sobie rady.

 W moim teraz to nieważne.

 Z tej strony panienka, która najszybciej znajduje, co trzeba.

 To był ciężki rok. Parę osób mnie zawiodło i rozczarowało, ale za to parę pokazało co i kto tak naprawdę się liczy...

 (...) cholerny realizm życiowy. Odziera nas ze złudzeń.

 I moim zdaniem wzrost dla samego wzrostu to logika komórki rakowej.

 Każda zmiana potrzebuje trochę samotności.

 Ja pójdę z Pierścieniem, chociaż nie znam drogi.

 Czasami dobrzy ludzie pokryci są tatuażami, a czasem najgorsi jakich spotykasz, chodzą co niedzielę do kościoła.

 Z lenistwa rodzą się dzieła, na jakie nigdy nie zdobyłby się normalnie pracowity człowiek.

 Uczono mnie, że światło i cień są ze sobą nierozerwalnie związane.