
Klnę, bo boli. Płaczę, bo nie daję już sobie rady.
Klnę, bo boli. Płaczę, bo nie daję już sobie rady.
Stawianie własnego zaślepienia wyżej od prawdy jest cechą umysłowości niewolników. Kiedy umysły nasze
są wolne, czujemy się zagubieni.
Do rozruszania naszej zamierającej żywotności potrzebujemy albo jakiejś mrzonki, albo czyjejś władzy, albo sankcji mędrców. Musimy zdać sobie sprawę, że póki bronimy się przed prawdą i szukamy jakichś hipnotycznych bodźców, póty nie jesteśmy zdolni rządzić się sami.
Wojny wybuchają i toczą się, ale zawsze się kiedyś kończą, prawda?
Wszystko w naszym życiu jest ograniczone: nic nie należy do nas całkowicie i na zawsze.
Kiedy wszystko traci sens, najlepszym
lekarstwem na marazm jest muzyka.
Przyszłość, zanim wkracza,zawsze przedtem puka.
Staraj się być człowiekiem, który zaczyna swoje życie.
Życie jest naprawdę proste, ale uparcie się wszyscy staraliśmy skomplikować go.
Pies, który ugryzł mnie w nogę, został przywiązany do motoru ojca.
Z prądem nie zawsze płynie czysta woda.
(...) pali się do tego jak świeca pod prysznicem.