Nie bierz życia na serio, i tak nie wyjdziesz z tego żywy... Więc żyj, póki możesz! Nie trać czasu na głupie kłótnie i przeczki, nie przejmuj się opinią innych, niektórzy Cię nie znają..
Baw się! Krzystaj z tego życia...
Po prostu- bądź sobą!
Biedni ludzie trzęsą się od zimna i giną z głodu - rzeki bogacz i posłał im termometr i wykałaczki.
Nie pokonujcie oceanów dla ludzi, którzy nie przeskoczyliby dla was kałuży. -Fiodor Dostojewski
Co Cię nie zabije, pewnie spróbuje ponownie. Bądź gotowy.
Po prostu czasem musimy być okrutni, żeby okazać dobroć - jak lekarz, który robi dziecku zastrzyk, choć wie, że będzie ono płakało, nie rozumiejąc, że to dla jego własnego dobra.
W rękach jego błyska miecz - nad głową szumi sława.
Jak strumienie i rośliny, dusze także potrzebują deszczu, ale deszczu innego rodzaju: nadziei, wiary, sensu istnienia. Gdy tego brak, wszystko w duszy umiera, choć ciało nadal funkcjonuje.
Można wtedy powiedzieć:
„W tym ciele żył kiedyś człowiek”.
Śmierć jest naszą wierną towarzyszką, ponieważ właśnie Ona nadaje sens naszemu Życiu.
Sumienie nie powstrzymuje grzechów, przeszkadza tylko cieszyć się nimi.
Czymże w końcu jest życie jak nie wiecznym sztormem, który zgarnia wszystko, co nam na chwilę dane,
i zostawia na brzegu tylko nagie i poszarpane szczątki?
Ludzie są bezradni wobec losu, są ofiarami czasu. I własnych uczuć...
