Można dać bardzo dużo i serce zranić, a można bardzo ...

 Śmierć za życia jest bowiem najbardziej bolesnym rodzajem zejścia w Hades.

 Żeby wreszcie zdarzyło się w Twoim życiu coś, co sprawi, że przestaniesz być tak cholernie smutna.

 Czasami musisz spojrzeć wstecz, zanim zobaczysz cokolwiek przed sobą.

 Trzeba patrzeć do przodu. Oglądanie się za siebie nic dobrego nie daje.

 Umarł, choć był z tych, co śmiercią gardzą.

 Życie nie jest problemem do rozwiązania, lecz rzeczywistością do doświadczenia. Oznacza to, że każda chwila, którą przeżywamy, jest niepowtarzalna i wartościowa. Nie wolno nam marnować czasu na szukanie ideałów, które nie istnieją.

 Sama racja jeszcze nikomu nie przyniosła wygranej żadnego procesu.

 Nie liczy się to, ile masz lat, ani ilu mieliście partnerów. Liczy się, ile razy stawałeś na nogi po upadku, ile razy zostałeś zdradzony, lecz nadal umiesz ufać. Liczy się to, jak traktujesz innych, niezależnie od tego, jak cię traktowano. Liczy się twoja determinacja, by walczyć, mimo że wszystko idzie pod górkę.

 Niestety najczęściej tak w życiu jest, że nie wiemy komu możemy zaufać. Bliscy potrafią zdradzić, a zupełnie obcy przyjść z pomocą. Większość ludzi woli ufać wyłącznie sobie, bo to najlepszy sposób żeby się nie sparzyć. Zaufanie to krucha rzecz. Raz zdobyta pozwala korzystać z ogromnej swobody, ale utracona jest nie do odzyskania.

 Gdyby ludzie byli deszczem,to ja byłbym mżawką, a ona huraganową ulewą.