Można dać bardzo dużo i serce zranić, a można bardzo ...

 Może ważne rzeczy zdarzają się na wiosnę.

 Ubrana była w suknie koloru kości słoniowej a w oczach miała zapowiedź świata.

 Miałem zamęt w głowie, ale nie w sercu. Powinienem był słuchać serca.

 Często pozwalamy sobie na przejmowanie się drobiazgami, które zasługują jedynie na lekceważenie i zapomnienie. Jesteśmy oto na tej ziemi. Mamy do przeżycia zaledwie kilka dziesięcioleci, a tracimy bezpowrotnie wiele godzin na rozmyślanie o smutkach, o których za kilka lat zapomnimy i my, i wszyscy inni. A więc nie, poświęcajmy czas na działania i odczucia warte chwili, na wielkie myśli, prawdziwe uczucia i trwałe przedsięwzięcia. Bo "życie jest zbyt krótkie, aby było małe".

 Ludzka zawiść nie ma granic. Tego się nie leczy. Nie ma na to żadnej rady - poza taką, by zwyczajnie nie zwracać uwagi na takich ludzi. Im mniej ludzie wiedzą o naszym życiu, tym jest ono spokojniejsze. Szkoda tylko, że czasem inni sami sobie dopowiadają naszą historię, chociaż pojęcia o niczym nie mają.

 Ci, którzy wiedzą o czym mówią nie potrzebują Power Pointa.

 Kłopoty są po to, żeby je usuwać.

 Pesymista widzi trudność w każdej możliwości.
Optymista widzi możliwość w każdej trudności.

 Grunt nie przywiązywać się
do niczego. Do czego się
przywiążesz, to chciałbyś
zatrzymać. A zatrzymać w
życiu nie można nic.

 Życie polega głównie na tym, żeby znaleźć się na czas tam, gdzie cię oczekują.