Mów dziecku, że jest dobre, że może, że potrafi.

 Tego imię za życia wypisane jest w niebie,komu chlebem powszednim jest ofiara z siebie.

 Jakie piękne jest życie i jakie smutne!
Jak ulotne, bez przeszłości i przyszłości, zamknięte w bezgranicznym teraz!

 Czasem ciemność mieszka w nas i czasem wygrywa.

 Tylko życie poświęcone innym jest warte przeżycia.

 Ktoś, kto szybko umie przyznać się do własnego błędu, zamyka usta innym.

 Nienawiść dawała jej siłę.

 Ileż śmierci trzeba nam przeżyć, by się nauczyć, że i my umrzemy.

 Czego więcej możesz pragnąć niż życia? To dar.

 [...] jak się ratuje jedno istnienie, to tak, jakby się ratowało świat!!!

 Najgorszy moment przychodzi wtedy, kiedy uzmysławiasz sobie, jak bardzo wszystko nie jest okej. Jak bardzo okłamujesz samą siebie, jak bardzo nie chcesz widzieć tego co się dzieje w okół. Jak przekłamujesz wszystkie fakty i sprowadzasz je do wersji wygodnej. Żeby tylko nie bolało, żeby tylko nie myśleć. I ogarnia Cię niespotykana samotność, otępienie. Nie możesz z nikim o tym pogadać, nie możesz nawet wyjść na papierosa i o tym pomilczeć. Jesteś sam ze sobą i tym co zjada Cię od środka.