Ludzie tworzą narracje z materii snów, które mają zwykłą, realną podstawę fizjologiczną.
W byciu mądrym chodzi o dwie rzeczy: żeby mieć wiele do powiedzenia i potrafić zachować to dla siebie.
Umierać musi, co ma żyć.
Czasem przychodzi taki moment w życiu, że trzeba zrezygnować, zapomnieć, pójść na przód i nieważne jak cholernie by Ci zależało, jak trudne by to było po prostu trzeba odejść.
Kolory były z telewizji i światło świata przepadało w nich bez śladu.
Głód to wróg, z którym cholernie trudno walczyć.
Nie trzeba pytać losu, dlaczego nam coś daje. Tylko szybko wziąć, żeby nie umknęło!
Przeczucia są nagłym skokiem duszy
w ów kosmiczny nurt życia, w głębi którego dzieje wszystkich ludzi splatają się w jedno. I można tam dojrzeć wszystko, gdyż wszystko
jest tam zapisane.
Nigdy nie docenia się należycie ludzi, dopóki nie znikną.
Próbuję wmówić swojemu sercu że ma nie chcieć tego czego mieć nie może.
