Miasto było z papieru, ale nie wspomnienia.

 Przepraszam za zuchwałość, nadzwyczaj cierpię z powodu zbyt dużej zawartości intelektu w moich emocjach.

 Chodzi mi o to, że pisarze... kształtują życie swych bohaterów.

 Ja pójdę z Pierścieniem, chociaż nie znam drogi.

 Przeszłość to przestrzeń, w której mieszkały wszystkie jego błędy.

 Nikt z nas nie zmienia się z czasem, lecz jedynie dociera bliższej istoty swojej natury.

 Ludzie gromadzą obrazy, wydaje im się, że wchodzą w ich posiadanie, i tylko to się liczy.

 Liczy się tylko książka, która jak nóż wbija się w serce czytelnika.

 Mądrość jest córką doświadczenia.

 Człowiek bierze do ręki rozdane karty, ogląda je, nie dostanie nowych. Może jedynie grać najlepiej, jak umie, tymi, które mu przypadły. I marzyć o tych, które mogły się trafić.

 Może prawdziwe piękno nie jest wyłuskane i
nabożne, lecz potargane i trochę brzydkie.