Życie ma jedną zasadę, chcesz czy nie, musisz dawać radę.

 Do "gotowania" używała jedynie ekspresu do kawy i masła orzechowego.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Przyszłość, zanim wkracza,zawsze przedtem puka.

 Nie ma się czego wstydzić, matko. Przecież każdy z nas ma tyłek.

 Niedziela winna być wielką bramą, przez którą na teren powszednich dni tygodnia wchodzi życie wieczne i siła do pracy.

 "Życie raz po raz rzuca nas na klęczki, ale nie warto długo pozostawać w tej pozycji, bo inni ją wykorzystają i będą chcieli nas wydymać."

 Jakby mnie tak wychowano jak ją, to przynajmniej miałybyśmy teraz równe szanse.

 Czasami zło przychodzi pod maską dobra, lecz jego prawdziwym celem jest szerzenie zła.

 Często pozwalamy sobie na przejmowanie się drobiazgami, które zasługują jedynie na lekceważenie i zapomnienie. Jesteśmy oto na tej ziemi. Mamy do przeżycia zaledwie kilka dziesięcioleci, a tracimy bezpowrotnie wiele godzin na rozmyślanie o smutkach, o których za kilka lat zapomnimy i my, i wszyscy inni. A więc nie, poświęcajmy czas na działania i odczucia warte chwili, na wielkie myśli, prawdziwe uczucia i trwałe przedsięwzięcia. Bo "życie jest zbyt krótkie, aby było małe".

 Życie z dnia na dzień może wydawać się fajne i romantyczne, kiedy ma się dwadzieścia lat, ale w wieku dwudziestu pięciu staje się nudne, trzydziestu przygnębiające, a czterdziestu wręcz groteskowe.