Wmawiam sobie, że to był tylko zły sen, i oddycham. ...

 Dźwignąłem pomnik swój, nie trudem rąk ciosany,Wydepcą ścieżki doń miliony ludzkich stóp.

 Zrozumiałam, że czasami żałujemy czegoś tak bardzo, że później mocno obwiniamy za to siebie. Dusimy wszystko w środku, psychicznie stajemy się mało odporni, w głowie gotuje się od niepotrzebnych myśli. Dużo byśmy dali, żeby móc cofnąć czas, nie iść tą drogą, nie podjąć takiej decyzji, nie podać ręki, nie odezwać się, nie wsiąść za kółko. Ale to wszystko na nic, robimy sobie w głowie kocioł, do którego wrzucamy każdą myśl, aż w końcu zaczyna się przelewać i dopiero wtedy wyrządzamy sobie prawdziwą krzywdę. Czasami chyba trzeba usiąść, zrozumieć swój błąd i umieć pociągnąć życie dalej. Nie jest łatwo, ale przecież nikt nie powiedział, że tak będzie.

 Bo to, widzi panienka, po czym poznać głupiego? Po śmiechu jego.

 Etykieta to sztuka ziewania z zamkniętymi ustami.

 Ludzie wiedzą, że są nieszczęśliwi,ale mało kto wie, że mógłby być szczęśliwy.

 Wszyscy palicie dla przyjemności.
Ja palę po to, aby umrzeć.

 Źle jest po omacku dobijać się do życia.

 Ignorancja jest potężną zbroją osłaniającą przed prawdą.

 To nasze wybory ukazują,
kim naprawdę jesteśmy,
o wiele bardziej niż
nasze zdolności.

 Czym się różni to, czego nigdy nie będzie, od tego, czego nigdy nie było?