Często mam wrażenie, że ludzie są najbardziej stadnym ze wszystkich zwierząt. Jeżeli rzucisz na przykład kilka – kilkanaście jednostek na względnie pusty obszar, już po chwili zaczną się przyciągać jak magnesy, zbierać w jedną kupkę, początkowo szeleszczącą od czasu do czasu wyrzucanymi plotkami, a potem bulgoczącą emocjami kipiącymi w pochwałach lub kłótniach albo nawet współfałszującą jakiś przebój nadawany akurat w radio.
[...] siła bowiem jest nieledwie przypadłością wynikającą ze słabości innych.
Miliony ludzi postanowiły unikać emocjonalności. Stali się gruboskórnymi tylko po to, by się obronić, by nikt nie mógł ich zranić. Cena jednak jest bardzo wygórowana. Nikt nie może ich zranić, ale też nic nie może uczynić ich szczęśliwymi.
Życie jest jak jazda na rowerze. Aby zachować równowagę, musisz się poruszać naprzód.
Ararat to więcej niż góra - to symbol sprawiedliwości i wolności...
To, przed czym uciekałam na jawie, doganiało mnie w snach.
Czas, im bardziej jest pusty, tym szybciej płynie.
Życie pozbawione znaczenia przemyka obok,
jak pociąg niezatrzymujący się na stacji.
Życie jest krótkie, jeśli zasypujemy, nie marnujmy czasu na sen. Jeżeli czujemy, smakujmy. Jeżeli kochamy, niech to będzie z pasją. Życie jest teraz.
W życiu chodzi o to by być trochę niemożliwym.
I tak jechaliśmy przez stygnący zmierzch ku śmierci.
